niedziela, 26 września 2010

Andrzej Pilipiuk - Oko Jelenia

Droga do Nidaros - Srebna Łania z Visby - Drewniana twierdza
Przeczytałam 3 części jak na razie (4 nie ma jeszcze niestety w bibliotece) i stwierdzam, że książki te bardzo wciągają, są dobrą lekturą. Pomimo, że jest to literatura fantastyczna, to zawiera ona tyle ciekawostek z życia ludzi z XVI wiecznej Norwegii, iż pochłonęła mnie całkowicie.
Akcja książki (skupie się na pierwszej) toczy się błyskawicznie, już po zaledwie paru stronach, następuje zagłada Ziemi, a bohaterowie zostają rzuceni na głęboką wodę. Marek – nauczyciel informatyki, Staszek – uczeń warszawskiego liceum oraz Hela – szesnastoletnia szlachcianka, zostają przeniesieni w przeszłość, jako słudzy Łasicy. Mają oni za zadanie odnaleźć „Oko Jelenia”, co nie jest takie łatwe, biorąc pod uwagę, że długo nie wiedzą nawet co to jest. Na samych poszukiwaniach się oczywiście nie kończy, najpierw bohaterowie muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości., która nie ułatwia im zadania a wręcz komplikuje życie. Akcja książek toczy się w dobie reformacji i tu autor spisał się znakomicie. Opisał ówczesne Trondheim oraz toczące się w nim życie, niezwykle plastycznie, prawie tak jak by tam był. Realią historycznym od strony politycznej też nie można nic zarzucić (problemy katolików w ogarniętej luteranizmem Norwegii, czy problemy Hanzy). Styl pisania, barwność opisów wywarła na mnie po prostu duże wrażenie.
Książka oczywiście ma też pewne wady, takie małe zgrzyty, niedociągnięcia (jak dla mnie), ale czytając ma się wrażenie jak by książka ta wręcz dojrzewała na naszych oczach, a bohaterowie stają się coraz ciekawszymi postaciami.
Polecam (5/6)
poniedziałek, 13 kwietnia 2009 
2009/04/26 09:22:33
od dawna na nie poluję, ale ciągle "w czytaniu"
myślę, że kiedyś się dopcham...
-
2009/05/01 12:23:22
No to ja mam więcej szczęścia i w mojej bibliotece akurat leżą one nie czytane, nie mają wśród czytelników za dobrych opini :(

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz