Wydawnictwo: Oficynka
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 158
Źródło: Biblioteczka własna
Jestem wielką miłośniczką psów i
dumną posiadaczką mojego kochanego Bąbla, rasy bardzo pospolitej i znanej –
czyli kundelka :)
Dlatego, gdy tylko pojawiła się okazja i możliwość przeczytania książki pani
Izy, to wiedziałam, że muszę, że chcę, że jestem jej niezmiernie ciekawa. I tak
oto przeczytałam pierwszy „psi kryminał”, który nie do końca okazał się
kryminałem, ale który to rozbawił mnie do łez ;)
Albrecht, dla przyjaciół – Al, jest bardzo szanowanym psem
na swoim podwórku, wśród innych psich mieszkańców okolicznych penthousów. Wielu
z nich nie tylko ze względu na jego pochodzenie (a należy on do Bloodhoudów,
czyli psów św. Huberta), ale też na wiedzę na tematy społeczne, znajomość
łaciny i wielu wybitnych pisarzy i filozofów, zwraca się do niego z pytaniami,
czy przychodzi po poradę. Ma on wielu przyjaciół, dlatego, gdy jeden z nich
ginie, to reszta zwraca się do Ala o pomoc. Wszystko wskazuje, że biedny
Aleksander, nie zszedł z tego świata, całkiem dobrowolnie, że ktoś mu w tym
bardzo pomógł. Nie mija wiele czasu, gdy ginie kolejny pies, tym razem ich
znajoma. I tak Al oraz inne czworonogi, jedne z obawy o własne życie, inne z
ciekawości, koniecznie chcą się dowiedzieć, kto za tym wszystkim stoi.
Wszystko by wskazywało, że
dowiemy się coś więcej, że weźmiemy udział w „psim śledztwie”, jednak tak
naprawdę, mało tu dochodzenia, tropienia czy węszenia, a więcej opowieści. Al
przedstawia nam przede wszystkim Laurę i ich wspólne życie. Uważa on, że jest
najważniejszy w jej życiu, poza co raz to liczniejszymi ostatnio, wizytami jej
absztyfikantów. Jednak nie martwi go to zbytnio, bo wie, że żaden mężczyzna
długo nie zagrzeje miejsca przy jego ukochanej Laurze. I tak oto stopniowo poznajemy nie tylko
Laurę, ale także jej sąsiadów, codzienne rytualne spacery a przede wszystkim
bardzo mądre spostrzeżenia, dotyczące ludzi. Bo Al jak i inne psy bardzo dużo
wie na temat ludzi i wysuwa bardzo ciekawe wnioski. I tu książka po prostu zwaliła mnie z nóg. Punkt psiego widzenia,
tego jak jesteśmy postrzegani, rozbawił mnie do łez. Zaznaczyłam sobie wiele
fragmentów, przy których śmiałam się tak, że aż powstrzymać się nie mogłam, nie
przytoczę tu wszystkich, bo bym musiała pół książki chyba przepisać, ale tak
oto Al myśli o nas, gdy rano wstajemy:
„Wstała. Popatrzyłem na nią i zrozumiałem, dlaczego księżniczki w
zapiskach bajkopisarzy najczęściej śpią. Przebudzone wyglądają jak matki
Grendela.”
Ale Al nie tylko, co do ludzi ma
całkiem ciekawe spostrzeżenia, bo i o swoich towarzyszach mówi tak:
„... – zobaczyłem, że Tofik ma bardzo smutny pysk, smutny nawet
jak na basseta, który zawsze wygląda jak klient wypuszczony z alkoholowego
odwyku.”
Jest tego naprawdę dużo, dużo
więcej, i z całą pewnością każdy miłośnik psów, inaczej od tej pory będzie
patrzył na swojego czworonoga. Ja zakochałam się za równo w tym bardzo
inteligentnym psie, jak i jego znajomych, a przy okazji dowiedziałam się, komu
zależy na ich śmierci. Tak, bo chociaż napisałam, że mało tu kryminału, to w
końcu poprzez rozważania Ala, dowiadujemy się, kto za tym wszystkim stoi, i
dlaczego zabija niewinne zwierzęta. A stało się to tak niespodziewanie, że
prawie przegapiłam ten moment. Byłam tak skupiona na ironicznym nastawieniu
Albrehta do życia, że prawie nie zauważyłam, kiedy rozwiązała się zagadka, która jak dla mnie nie jest
najważniejsza, tylko pięknie dopełnia całości.
„Strzeż się psa” to bardzo
ciekawa i zabawna książka, od której każdy miłośnik psów, wręcz nie będzie mógł
się oderwać. Ja przeczytałam ją jednym tchem i z całą pewnością jeszcze kiedyś
do niej wrócę. I polecam ją gorąco wszystkim właścicielom
czworonogów, może i wy od tej pory inaczej spojrzycie na te nasze kochane
mordki :)
Ja choć skończyłam ją czytać już parę godzin temu, to nadal mam uśmiech na
twarzy i nie mogę przestać myśleć o Alu i wielu zabawnych sytuacjach. Dla mnie ta książka to coś zupełnie nowego i bardzo ciekawego, książka, która rozbawi i nie da się szybko zapomnieć !
Ocena 9/10
Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Oficynka, za co serdecznie dziękuję!!!
Też skończyłam czytać książkę zawierającą psi moty, choć to nie kryminał a obyczajówka, ale spodobał mi się.
OdpowiedzUsuń,,Strzeż się psa'' wydaje się także interesującą lekturą i chętnie się z nią zapoznam.
Uwielbiam psy, więc to chyba lektura dla mnie:))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!!
Cyrysiu - to czekam na Twoją recenzję, ja kocham wszystko co z psami związane :) A tą książkę polecam, bo nie tylko jest dość oryginalna ale przede wszystkim bardzo wesoła :)
OdpowiedzUsuńKasandra - tak, psów nie da się nie lubić i myślę, że Tobie ta książka bardzo przypadnie do gustu !
Tośka - ja też miałam psa Bąbla, kundelka :) A książka rzeczywiście przyjemna, tym bardziej, ze bohaterami są pieski :)
OdpowiedzUsuńCiekawa perspektywa spojrzenia na sensację :)
OdpowiedzUsuńWiele osób zachwala tę książkę.
OdpowiedzUsuńJa już po i wrażenia jak najbardziej pozytywne. Zresztą moje zdanie znasz:p
OdpowiedzUsuńJa także jestem dumną posiadaczką ślicznego psa:)
OdpowiedzUsuńJednakże po tą książkę nie sięgnę.
Też czytałam i też mi się podobała:)
OdpowiedzUsuńTylko trochę krótka jest...
Widziałam baaaaaardzo dużo recenzji i mam ochotę przeczytać;)
OdpowiedzUsuńSkarletka - dla mnie kundelki to najfajniejsze pieski pod słońcem, a już Bąble to wogóle :)
OdpowiedzUsuńTaki jest świat - bardzo, i do tego oryginalna :)
Piotrze - bo jest naprawdę fajna i ciekawa i poprawia humor na długo :)
Mery - tak, czytałam i cieszę się że nam się równie dobrze ją czytało :)
Samash - a jakiego masz ? A co do książki, nic na siłę ;)
Anek - racja, jest za krótka, z chęcią bym jeszcze coś więcej poczytała, a może p. Iza napisze kolejne przygody Ala?
Miravelle - polecam Ci bardzo, to będą naprawdę miło spędzone chwile :)
Ja też chcę ;( ;)
OdpowiedzUsuń