Starsza pani wnika – Anna Fryczkowska

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Rok wydania: 2012

Liczba stron: 440

Źródło: Biblioteczka własna

Jakiś czas temu na blogach bardzo dużo było o pani Annie i jej najnowszej książce „Starsza pani wnika”. Narobiłam sobie wielkiej ochoty na tę książkę i strasznie się ucieszyłam kiedy udało mi się ją wygrać w konkursie organizowanym przez Zbrodnię w Bibliotece. Książka oczywiście swoje na półce poleżała, w kolejce poczekała, aż w końcu przyszedł jej czas.

Jarosław Trzaskowi ma już swoje lata, w końcu dwadzieścia dziewięć lat to sporo by zacząć żyć samodzielnie, a nie na koncie babci. Po skończeniu studiów, jakiś czas był nauczycielem wuefu w szkole, jednak ta praca kompletnie mu nie odpowiadała. Dlatego z braku lepszego zajęcia postanowił zostać detektywem. Na początek zaczyna od wizytówek, bo sam do końca nie jest pewien czy to dobry pomysł, dlatego jest trochę zdziwiony gdy trafia mu się pierwsza sprawa. Podczas wizyty u dermatologa dostaje pierwsze zlecenie, odnalezienia byłego męża pani doktor. Sprawa wydaje się być całkiem prosta, a na dodatek ni z tego, ni z owego, babcia mówi mu o pewnym facecie, który okazuje się być poszukiwanym.

Nie mija wiele czasu, gdy dzwoni kolejna klientka, która poszukuje matki. Starsza pani miała odebrać wnuczkę z przedszkola, jednak nie dotarła na miejsce. Kamila bardzo martwi się o swoją matkę, i wiedząc jak działa policja, postanawia wynająć prywatnego detektywa, a o Jarku i jego sukcesie wie od swojej koleżanki. I tak Jaro znów ma co robić, a bardziej starsza pani, która w tajemnicy przed wnukiem sporo działa, by ten się nie poddał. Do tego sama węszy w sprawie kotów, które ktoś morduje w jej dzielnicy. Pani Halinka wraz z znajomymi, codziennie dokarmia koty, którym panie zbudowały na podwórzu małe domki. Jednak komuś bardzo one przeszkadzają, ktoś zaczyna co raz brutalniej je zabijać, a filmiki z nimi martwymi zamieszczać w internecie. Jarek i jego babcia mają co robić, ale muszą się spieszyć, bo czasu co raz mniej, a co raz więcej rzeczy wychodzi na jaw.

Pani Anna Fryczkowska miała świetny pomysł na troszkę nietypowy kryminał i świetnie go wykorzystała. Dzięki temu mamy trupa, zaginiony obraz, morderce kotów i ciapowatego detektywa. Mamy też świetną zabawę, bo oprócz rozwiązywania zagadki, uśmiałam się momentami bardzo. Autorka ma nie tylko lekkie piórko ale i cięty język. Świetnie oddaje świat starszych osób, które często źle oceniamy, a wręcz niedoceniamy. Mamy tu typowe zderzenie dwóch światów, i choć by się wydawało, że ten młody jest jest silny, to okazuje się, że to tylko pozory.

Polubiłam Jarka, tego początkowego maminsynka, bardzo misiowatego. Podobnie jak Halinkę, Dzidkę, czy Kamilę. Bohaterowie są tacy zwyczajni, tacy jak nasi sąsiedzi, jak znajomi, tacy prawdziwi. Choć niektóre momenty bardzo mnie przerażały. Ciężko znoszę znęcanie się nad zwierzętami, a w tej książce go nie brakowało, do tego te szczegóły i dość wyszukane tortury, dla mnie to było straszne!

„Starsza pani wnika” to naprawdę niezły kryminał, w którym choć akcja pomału się toczy, to wszystko jest świetnie przemyślane, i dobrze się zazębia. Gdzie główny bohater nie jest idealny i pomału tak naprawdę staje się mężczyzną. To książka w której nie brakuje oceny dwóch środowisk, w której to kobiety rządzą i pokazują swoją siłę. Tak więc, jeśli ktoś ma ochotę na nieco inny kryminał, to polecam, mi się książka podobała bardzo. Koniecznie muszę sięgnąć po inne książki pani Anny Fryczkowskiej!!!

Baza recenzji Syndykatu ZwB