Sponsoring

Czas trwania: 1 godz. 36 min.

Gatunek: Dramat społeczny

Premiera: 17 lutego 2012 (Polska)

Produkcja: Francja, Niemcy, Polska

Reżyseria: Małgorzata Szumowska

Scenariusz: Małgorzata Szumowska, Tine Byrckel

Anna (Juliette Binoche), dziennikarka luksusowego magazynu dla kobiet, przygotowuje artykuł na temat sponsoringu. W trakcie pracy nad materiałem poznaje dwie call girls – Charlotte (Anais Demoustier) oraz Alicję (Joanna Kulig). Dziewczyny wprowadzają ją w świat płatnej miłości, ku zaskoczeniu Anny - wyjątkowo pociągający i odkrywający przed nią oblicze jej własnego związku. Seks, pieniądze, mężczyźni i miłość już nigdy nie będą dla niej tym samym...

Źródło: filmweb.pl

Rzadko chodzę do kina, ale kiedy w końcu się wybieram, to staram się iść na film, który zrobi na mnie duże wrażenie, i to nie tylko jeśli chodzi o efekty. I tak kiedy usłyszałam o „Sponsoringu” wiedziałam, że muszę go zobaczyć, wiedziałam, że jest to film, po którym dużo mogę się spodziewać. Ale też byłam ciekawa jak z tematem prostytucji wśród młodych ludzi, poradziła sobie pani Małgorzata, biorąc pod uwagę, że „Galerianki” nie zrobiły na mnie dużego wrażenia.

Czy dostałam to, czego się spodziewałam? I tak i nie. Na pewno film jest bardzo odważny, mocny, niektórych scen się nie spodziewałam. Ale momentami, był też dość nudnawy. Czegoś mi jednak zabrakło. Może za mało było z życia studentek, tego prawdziwego, tego codziennego, bo w końcu każda z nich przyznaje, że jest to praca, i że i tak im się poszczęściło. A najgorsze w tym wszystkim nie jest to, że się sprzedają, tylko to, że nie mogą już przestać, przyzwyczajenie do kasy i wygód nie pozwala im zrezygnować z tej formy zarobku. Jedna z nich nawet się śmieje, że żeby tak żyć, „trzeba być mocno zorganizowanym i szkoda, że nie można tego wpisać do cv”.

Filmu ani nie polecam, ani polecam, każdy sam musi wiedzieć czy chce go zobaczyć, ja nie żałuję, że go obejrzałam, ale też jakiś wielkich wrażeń po nim nie mam. Zdecydowanie bardziej podobała mi się „Sala samobójców”, choć to inna tematyka to jednak po wyjściu z kina, nie mogłam przestać o nim myśleć, czego tym razem nie było.