Rodzinne sekrety – Nora Roberts

Wydawnictwo: Mira

Rok wydania: 2011

Liczba stron: 411

Źródło: Biblioteczka własna

Żeby tradycji stało się za dość, tak i w grudniu nie mogło zabraknąć jednej z moich ulubionych autorek, a mianowicie Nory Roberts. Jednak tym razem, nie mamy do czynienia z typowym romansem, bowiem przyjdzie nam rozwiązać zagadkę, odkryć mordercę i przekonać się, że pozory mylą.

„Rodzinne sekrety” to dwie historie, dwa opowiadania, bardzo różne od siebie, za to tak samo ciekawe.

Partnerzy czy rywale?

Laurel Armand już od małego wiedziała, że dziennikarstwo to jej największa pasja, i pomimo, że wydawnictwo leży w rodzinnych rękach, to wcale nie ma ona tak łatwo. Nie ma taryfy ulgowej, musi ona wkładać w to co robi całe serce i duszę, wiec kiedy wpada na ciekawy temat, wie, że musi zrobić wszystko, by dowiedzieć się całej prawdy, zanim napisze choć słowo. Jednak na drodze staje jej  Matt Bates, który ma pomóc przy odkryciu prawdy. Ale jak pracować z kimś, kto działa na nerwy od chwili poznania ? a z drugiej strony może lepiej, że Matt czuwa, gdyż komuś bardzo zależy by uciszyć też Laurel.

Sztuka mistyfikacji.

Kirby Fairchild oraz jej ojciec tworzą dość ekscentryczną parę. Od kiedy umarła matka Kirby, to ona stara się zatroszczyć o sławnego i wybitnego ojca, co wcale nie jest takie proste. Dlatego też, gdy do ich posiadłości przyjeżdża Adam Haines, musi zrobić ona wszystko, by zająć gościa całkowicie. Nie może dopuścić, by choć na trochę Adam sam przebywał w tym wielkim domu, pełnym obrazów i rzeźb, w śród których trudno odróżnić oryginały od kopii. No właśnie,  bo wszystko wskazuje, że Adam nie jest tym za kogo się podaje i że wcale nie przyjechał tu odpocząć, zresztą w tym domu nic nie jest tym, na jakie wygląda. Rozpoczyna się gra pozorów w której stawką jest nie jedno życie.

Świetna książka, bardzo dobrze dobrane oba opowiadania, obie historie. Choć mi bardziej do gustu przypadła pierwsza z nich, w której nie brakuje trupów, tajemnic, wielkiego zamku, i mokradeł na których wydarzy się  nie jedno nieszczęście, nie jedna zmora ujrzy światło dzienne. Druga historia też była dobra, zdecydowanie różna, bo bez morderstw ale tajemnic ogólnie nie zabrakło. Tylko początkowo miałam drobny problem się w nią wciągnąć, nie mogłam wczuć się w klimat.  Za to kiedy już mi się to udało, to wręcz nie mogłam się oderwać.

Nora Roberts ma świetny styl, lekkie pióro, jej historie są niesamowite, kiedy zaczniemy je czytać, kiedy poznamy bohaterów, to przepadamy z kretesem.  Autorka świetnie potrafi połączyć romans z intrygą i sensacja w tle. U niej nic nie jest takie, jakim wydawać się mogło początkowo. A bohaterowie – jeśli kochają to całym sobą, jeśli się nienawidzą to z całego serca. Uczuć na pewno nikomu nie zabraknie.

Polecam – Nora Roberts w najlepszym wydaniu :)

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Harlequin/Mira, za co serdecznie dziękuję !!!