To, co najważniejsze – Małgorzata Rogala

 

Wydawnictwo: Replika

Rok wydania: 2012

Liczba stron: 240

Źródło: Biblioteczka własna

W życiu każdego z nas są rzeczy ważniejsze i te mniej ważne. Dla jednych liczą się pieniądze dla innych rodzina, a jeszcze inni stawiają na karierę. Jednak co by nie było, chyba nikt z nas nie umie zapanować nad jednym – nad miłością!

Marta jest kobietą po czterdziestce, która choć wiele przeszła, to jednak się nie poddała. Wiele lat temu przeżyła swoją pierwszą, wielką i jedyną miłość, która skończyła się nieoczekiwanie i dość burzliwie. Owocem tej miłości jest Ania, dwudziestoletnia studentka malarstwa. Teraz kobieta pracuje w jednej z renomowanych kancelarii prawniczych, odnosząc sukcesy jako prawniczka. Jej życie jest całkowicie poukładane, wręcz bardzo monotonne, no może poza drobnym zamartwianiem się o córkę i jej miłość. Wszystko jednak do czasu, kiedy na drodze Marty nieoczekiwanie staje Marcin, jej ukochany sprzed lat, który choć obiecywał i zapewniał o swoim uczuciu, to jednak ją zostawił bez słowa wyjaśnienia.

Teraz Marta ma wielki dylemat, na szczęście chęć poznania prawdy jest silniejsza od urazów, i tak na jaw wychodzi zdrada, a nawet dwie. Jednak czy tym razem zwycięży uczucie, czy miłość po tylu latach nadal może być tak silna?

„To, co najważniejsze” to debiut pani Małgorzaty Rogali, i to całkiem udany. Podjęła się ona pisania na dość „pospolity„ temat, bo o miłości, rozstaniu, nieporozumieniach, jednak wcale nie taki prosty, bo książek i historii jest wiele ale nie każda zasługuje na miano ciekawej. Pani Małgosia stworzyła historię dwojga ludzi, którzy gdzieś się pogubili, którzy w wyniku nieporozumienia i zdrady przyjaciela, nie dali sobie szansy. I tu pada głównie pytanie czy można wybaczyć zdradę, czy można tłumaczyć się tym, że za dużo się wypiło? Czy możliwa jest przyjaźń między kobietą a mężczyzną?

Akcja książki dzieje się dość szybko, poznajemy tajemnice sprzed lat, i patrzymy jak miłość na nowo rozkwita. Nie ma tu zbędnych rozważań, zastanawiania się, wałkowania tematu. Są za to emocje, te złe – żal, ale przede wszystkim te dobre, znów budząca się namiętność i nadzieja, że tym razem wszystko się uda. Autorka „nie owija niczego w bawełnę”, nie pisze na siłę, wszystko jest takie zwykłe, prawdziwe. Bohaterowie świetnie przemyślani, w szczególności podobała mi się Ania, jej wahania, taka typowa dwudziestoletnia dziewczyna, troszkę jeszcze naiwna a z drugiej strony nad wyraz dojrzała.

Polecam tym, którzy mają ochotę na tajemnice sprzed lat, na miłość i zdradę, którzy jeszcze nie zapomnieli co to miłość :)

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję autorce – Małgorzacie Rogala !!!!

Książka bierze udział w wyzwaniu: Przeczytam tyle, ile mam wzrostu: 1,7 cm